رنج عاشق در رنج محبوب

من در کودکى هنگامى که گرفتار خشم پدر مى ‏شدم، پدرى که دوستش داشتم و عظمت و غرورش و مهربانى پنهانش را دوست داشتم،

وقتى گرفتار مى ‏شدم و مشت‏ هاى ناشیانه ‏اش بر تن من مى ‏نشست، از جهت خودم مشکلى نداشتم؛

ولى در دلم از این که دستش درد مى ‏آید و مشت‏ هایش صدمه مى ‏بیند مى ‏سوختم.

راستى رنج عاشق در گرفتارى خودش نیست؛ که در رنج محبوب است.

• نکته‌ای از استاد صفایی، به نقل از کتاب آیه‌های سبز.